- Nie wracaj. - burknęła wadera za odchodzącym basiorem, chociaż wiedziała, że to nic nie wskóra.
Jedna rzecz jej się nagle przestała zgadzać, a w zasadzie dwie. Basior nie przyszedł jej dobić, upierał się nawet przy tym, że to nie on sam ją pokonał tylko morderczy żywioł, nie wyśmiewał jej też, tak jak myslała, że bedzie robił.... o co mu więc chodziło? Po co tu przyszedł jeżeli nie po te dwie rzeczy?
"Co jeżeli on jeden jest inny?" pomyślała, "Nie, czemu miałby niby być inny? Święty z niego jakiś, czy co? Nie ma powodów by był inny od reszty, po prostu gra, zakłada maskę, by zdobyć zaufanie, a potem ją zdejmie by ujawnić jaki naprawdę jest i wbije mi nóz w plecy!" wadera toczyła ze sobą wewnętrznął walkę, nie potrafiła się przekonać do basiora, nie mogła mu zaufać, nie wiedziała czemu, ale między nim a nią była jakaś blokada, bariera, która niepozwalała jej nawet na chwilę przekonać się do zamiarów samca, które nie wydawały się być złe.
Zapadła chwila, w której dziewczyna sortowała myśli, zbierała fakty, układa je w sensowną całość i próbowała z nich wyciągnąć odpowiedzi na nurtujące ją pytania, z czego mogłaby wyłuskać w końcu wnioski, pomagjące jej podiąć właściwą decyzję. W końcu westchnęła ciężko, zmęczona wysiłkiem zarówno fizycznym tego dnia jak i psychicznym.
"Mogę zaryzykować wszystko, nawet życie, i mu zaufać, jednak jeżeli okaże się fałszywy, zginę. Jednak jeżeli mu nie zaufam, odejdzie, pryśnie najmniejsza szansa na to, że kiedy kolwiek wyzdrowieję i również zginę, gdyż sama sobie nie poradzę." warknęła ponownie, obie drogie prowadziły do jej ewentualnej śmierci, jednak tylko jedna dawała jej nikłą nadzieję na ujście z życiem, "Cholerny świat!," dziewczyna westchnęła decydując co zrobić, miała tylko jedno wyjście, które wydawało się w miarę sensowne, "Muszę mu zaufać...." wraz z tą myślą przez jej ciało przeszedł zimny dreszcz, nie mogła aż uwierzyć w swój wybór, jednak cóż poradzić, co mogła innego zrobić?
Ventus?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Podziel się z nami Swoją opinią :)