Od Blindwind do Dean'a i Estery - Pocieszenie

        - Super, jeszcze śnieg do tego. – warknęła Wind znad opatrywanego ptaka.

Dziewczyna była wściekła i smutna w tym samym czasie. Wściekła na Frost’a, na samą siebie, a smutek ogarniał ją na myśl, że nie będzie w stanie pomóc swojemu przyjacielowi. Łapy trzęsły jej się z tego wszystkiego, co skutecznie uniemożliwiało jej poprawne założenie prowizorycznych bandaży, zakończyło się to więc jeszcze narastającą frustracją.

- Daj, pomogę ci. – powiedziała Estera przejmując stery – Nie martw się, nic mu nie będzie. – pocieszyła lekko towarzyszkę, która tylko uśmiechnęłą się, wytrała łzy i ustąpiła jej miejsca.

- Co więc teraz robimy? – zapytał Dean nie wiedząc co w takiej sytuacji począć, skupić na Froście, żałować ptaka (na którym mu pewnie nawet nie zależało), czy pocieszać rozsypującą się waderę?

Odpowiedź jednak przyszła sama.

- Nie wiem. – mruknęła Blindwind, podeszła do siedzącego basiora i wtuliła głowę w jego klatkę piersiową.

- C...?

- Nie gadaj tylko przytul. – rozkazała trzęsącym się głosem i pociągnęła nosem.

- To u niej normalne. – powiedział cicho Renji patrząc z rozbawieniem na zdezoriętowanego wilczura, który zakłopotanie miał wyrysowane na całej twarzy.

Otrząsnął się z tego jednak i obiął dziewczynę jadną łapą niepewny czy tak oto się kogoś pociesza. Nie przyzwyczajony był do takich czułości do innych, a napewno nie do tak małej odległości między sobą, a drugą osobą, która w dodatku była wilczycą.

Blindwind jednak na oodwrót. Lubiła się tulić do wszystkich, a gdy miała zły humor albo była bliska depresji mogła się przytulić nawet do Ferdala, gdyby tylko był chętny jej nie zjeść tylko pocieszyć. Samica westchnęła cicho, ostatnie strumienie łez – i glutów – wylały się w futro towarzysza i Kruk odsunęła się od niego powoli z lekkim uśmiechem na ustach.

- Dzięki. – powiedziała żywszym głosem.

- Nie... Nie ma za co. – odpowiedział zdziwiony, że jedno objęcie łapą może tak dużo zdziałać.

Wadera zachichotała pod nosem czując jego zmieszanie, po czym odwróciła się do Renji’ego

- Zdecydowanie wolę cię z takim wyrazem pyska. – rzekł ptak, na co w odpowiedzi zielonookoa wyszczerzyła się jeszcze bardziej.

- Dziękuję. – zwróciła się do Esty, która tylko machnęłą łapą.

- Nie ma za co... – jej słowa jednak zostały zduszone przez uścisk Blindwind.

- Wybacz, musiałam. – zaśmiała się wypuszczając małą waderkę, której zdążyły chrzęknąć wszystkie kręgi w tym wdzięcznym przytulasie.

- Spoko... – mruknęła masując sobie plecy.

- Dobra! To teraz pytanko, co teraz robimy? – walnęła, dopiero po chwili przypominając sobie, że Lunatic – który teraz czyścił futro po pocieszaniach Wind - przed chwilą zadał to samo pytanie, postanowiła więc pospieszyć sama z odpowiedzią – Może wrócimy się w kierunku jaskini, napewno napotkamy po drodze Hakai i resztę, a jak nie to posiedzimy w jaskini i poczekamy aż wrócą?

- Tylko co to z tym ryczącym kolosem? – wtrąciła Aster widząc dość dużą lukę w planie wilczycy.

- Emm... Nim się zajmiemy później, w każdym razie tak, czy siak musimy znaleźć wpierw Alfę, bo sami guzik zrobimy. – stwierdziła.

Reszta przyznała jej rację, w sumie we trójkę mieli małe szanse przetrwania z nadchodzącą bestią, więc ruszyli w stronę, z której przybyli - zostawiając Frost’a siedzącego na polanie, bestię w drodze do watahy i kwestię tajemniczego medalionu basiora za sobą...

Estera? Lunatic?