Od Blindwind do Jenny - Powodzenia Jenna xP

        Blindwind zaśmiała się tajemniczo i spojrzała w stronę Jenny z uśmieszkiem na twarzy.

- Proszę Cię, chyba nie chcesz mi powiedzieć, że jesteś gotowa iść spać i przechrapać całą noc! – powiedziała raz skacząc, raz chodząc wokół małej Dżej, która prawie skręciła sobie kark próbując za nią nadzążyć oczyma – Znalazłam takie zajebiste miejsce! Muuuusisz! Po prostu muuuusisz je zobaczyć! – Renji westchnął ciężko lądując skrzydlatej samicy na grzbiecie – Renji, powiedział, że nie mam tam sama iść...

- Ale i tak poszła... -  wciął jej się w zdanie kruk.

- ... I je zwiedziłam, i mi się spodobało...

- ... Choć o mały włos nie spaliła się żywcem...

- ... A teraz przyszłam po Ciebie!

Dżej patrzyła raz na kruka, raz na wilka, próbując nadążyć nad sensem tych zdań – zauważając po drodze małe ubitki w futrze oraz piórach towarzyszy, gdy tak się kręcili wokół niej – po czym potrząsneła głową, żeby oczyścić myśli i rzekła:

- To na co my jeszcze czekamy?! – i ruszyła ślimaczym tępem przez śnieg.

- Tak to do świtu nie dojdziemy. – zaśmiała się Wind – Po za tym, to w drugą stronę. – po tych słowach dziewczyna zgarnęłą małego Diablika ze śniegu, wrzuciła sobie na grzbiet i ruszyła niczym strzała w kierunku odległych gór.

******

Gdzieś o północy dobiegła do podnóża góry o dość dziwnym, nierównym, acz gładkim podłożu, jakby coś rozstopiło skały, powodując zacieki, a potem znów zastygło. W powietrzu unosił się zapach wywietrzałej siarki.

- I to jest to strasznie ciekawe miejsce? - zapytała Jenna, puszczając się kurczowo trzymanej Wind. Miała rozczochraną czupryną, jednak ze świecącymi oczyma, cieszyła się dziką jazdą.

- A nie, no co ty! - rzekła zaczynając wspinaczkę - Jesteśmy zaledwie w połowie drogi.

Dziewczyna zaczęła piąć się już wcześniej sprawdzoną drogą, poruszając się szybko oraz zgrabnie, z ewentualnymi podpowiedziamy od strony kruka i Dżej.

- Tooo... Powiesz mi może co to za miejsce?  - zapytała waderka po dość długim czasie milczenia.

- Ani mi się śni. - mruknęła Kruk.

Dżej usiadła na jej plecach, niezadowolona odpowiedzią na pytanie.

Reszta drogi minęła im na małych rozmowach lub krótkich przystankach,  żeby Wind mogła odsapnąć, gdyż dziewczyna znajdowała się dzisiaj cały dzień na nogach, nie odpoczywając zbytnio, jednak kiedy Renji proponował jej krótką drzemkę ta protestowała stanowczo, ruszając dalej.

******

- Errr... Wind? – usłyszała głos Dżej obok ucha, kiedy to wgramoliła się już na sam szczyt góry - ... To... Wulkan...

- No tak. – kiwnęła głową i zamerdała ogonem, dumna ze swojego znaleziska.

Pomarańczowa lawa wypływała z otworu przelewając się przez jedną stronę, gdzie najprawdopodobnie ściana się zawaliła, dając uście gorącej magmie. Wind ruszyła obwodem wielkiego otworu i zatrzymała się przy krzaku o ogromnych liściach. Odwróciła głowę do Jenny oraz kiwnęła nią w dół zbocza. Kiedy waderka wychiliła się, by zobaczyć co się tam znajduje aż szczena jej opadła.

W dół zbocza ciągnęła się „ścieżka” prosto w dół. Tyle, że pzrerywana była szerokimi pomarańczowymi rzekami, składała  się z wielu ostrych zakrętów, paru tuneli i uniesień, działających jak wyrzutnie. Dziewczyna podeszła do krzaka, z którego oderwała dwa liście.

- Blind, co ty robiesz? – zapytała Diabliczka, kiedy niewidoma zdięła ją z pleców i usadziła na liściu.

- A co? Chcesz se tyłek zetrzeć na tych kamieniach? Są gorące jak cholera! – odpowiedziała radośnie, trzęsąc się z ekscytacji.

- Zaraz! CO?!

- Jedziemy na przejażdżkę. – stwierdziła Wind, z Renji’m na ramieniu, gotowym ją instruować – Gotowa?

- Nie, czekaj, jak się tym kierujeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee... – zanim Dżej zdążyła cokolwiek ogarnąć została zepchnięta ze zbocza prosto na morderczy slalom, a zaraz za nią ruszyła śmiejąca się do rozpuku Kruk...

Jenna? XD